Het Wapen van Bronkhorst ^uitgelicht

De naam Bronckhorst werd omstreeks het jaar 1000 voor het eerst vermeld toen een nazaat van Bruncharus, de eerste graaf van Hameland een nederzetting met deze naam zou hebben gesticht. Sinds 1482 bezit Bronckhorst stadsrechten. Het stadje is planmatig opgezet aan de voet van het kasteel van de heeren van Bronckhorst. Tot de voornaamste bewaard gebleven oudheden behoren de kapel en een paar huizen met trapgevels, alsmede enkele woningen met houtwerk in de muren. Het kasteel, stadsmuren en de stadsgrachten zijn verdwenen. De naam Bronckhorst was vroeger een begrip dat de samenging met strijd en onlust. In de 14e eeuw stonden de Bronckhorsten tegenover de Heeckerens in de Gelderse burgeroorlog. Beide partijen werden gesteund door een wisselend verbond van edelen en steden. Deze oorlog betrof niet alleen de adel maar werd ook ingegeven door sociale spanningen. Het was de tijd van veranderende krachtsverhoudingen tussen adel, kerk en burgerij. Ook elders in Nederland waren soortgelijke twisten. Dit leidde aan het eind van de 14e eeuw tot grotere invloed van de steden die een bemiddelende rol hadden gespeeld bij de twisten; in deze regio de Gelderse kwartierhoofdstad Zutphen. Bij de herindeling van de gemeenten ten tijde van Keizer Napoleon werd Bronckhorst onder bestuur van Steenderen gesteld. De stad werd in 1813 door Willen I weer zelfstandig gemaakt, maar in 1817 opnieuw herenigd met Steenderen. Anno 2005 telt Bronckhorst ca 155 inwoners, waarmee het de kleinste stad van Nederland is.